Voor wie dit kaartje vond: dit is voor jou

Je bent op dit blog gekomen omdat je post vond, post die je nieuwsgierig maakte. Of misschien kom je hier per toeval uit. Beschouw deze vondst dan als de door jou gevonden zwerfpost.

Deze zwerfpost ontstond in een kleine co-creatie met mijn dochter. Ik koos een van mijn gedichten (die ik tot nu toe allemaal voor mezelf hield) en liet het drukken op stevig kaartpapier, perfect om te beschilderen. Samen aan de eettafel, tussen penseeltjes en waterpotjes, gaven we elk kaartje kleur.

We lieten de kaarten zwerven in Eindhoven en Den Bosch. In treinen, koffietentjes, wachtkamers en minibiebs. Op plekken waar mensen onderweg zijn. Met de wens dat ze iemand even stil laten staan. Een glimlach brengen. Verwondering. Of gewoon een warm gevoel dat je even meeneemt in je dag.

Waarom? Omdat de wereld soms hard en gehaast voelt. En ik geloof dat zachtheid nodig is. Aandacht. Kleine gebaren. Goedheid die zomaar op je pad verschijnt. Dit kleine initiatief is mijn manier om daaraan bij te dragen.

Van één kaart weten we dat hij precies op de goede plek landde: in de wachtkamer van een jeugdzorgorganisatie. Iemand vond hem, precies op een dag dat de woorden nodig waren. We hoorden het via een medewerker die later ontdekte dat het kaartje van ons kwam. Het kaartje bleek zelfs in de groepsapp rond te gaan, en raakte meerdere mensen. Dat horen raakte ons terug.

Vond jij een kaartje? Dan hoef je niets. Je hoeft niets te delen, niets terug te doen, niets te laten weten. Dit project vraagt niets terug. Het gaat om geven. Om kleine momenten van licht en menselijkheid, zomaar, midden in het gewone.

Maar als je iets wilt delen, omdat het je raakte, of precies op het juiste moment kwam, dan mag dat. Dat is welkom. Soms groeien juist de zachte dingen het mooist als je ze samen draagt. Je kunt mailen naar hello@mariekezentjens.nlof delen via #pagesofteheART. Misschien ontstaat er dan een spoor van verwondering en goedheid.

Mijn missie is simpel en groot tegelijk: inspireren op de essentie van het leven. Zachtheid brengen in een wereld die soms hard voelt. Herinneren aan wat waardevol is. Aan genoeg zijn, ook midden in het gewone. Met fotografie, woorden en nu ook met kleine stukjes zwerfpost.